به نقل از اسپیس، دانشمندان توانستند حدود 20 سال پیش، از چرخش ماه برای تعیین وجود یک هسته بیرونی سیال استفاده کنند؛ اما اندازه نسبتا کوچک هسته داخلی، بررسی آن را دشوارتر کرده بود.
تحقیقات جدید نشان می دهد که در قلب ماه هسته ای جامد وجود دارد و مانند زمین از آهن تشکیل شده است. این یافتهها جزئیات ساختار درونی ماه را که قبلاً پنهان شده بود، آشکار میکند و میتواند توضیح دهد که چرا مواد غنی از آهن در پوسته ماه وجود دارد.
شکلگیری و تکامل این قمر زمین هنوز برای دانشمندان معما است و همچنان بحثهایی پیرامون ماهیت لایههای عمیقتر آن وجود دارد.
تیم پشتیبان این تحقیق با استفاده از دادههای چندین ماموریت فضایی و فرآیندی به نام برد لیزری که فاصله بین سطح زمین و ماه را دقیقاً اندازهگیری میکند، دریافتند که هسته بیرونی ماه روی یک هسته داخلی جامد وجود دارد. به نظر می رسد این هسته داخلی از فلزی با چگالی شبیه آهن تشکیل شده است و عرض آن در حدود 500 کیلومتر است که آن را تقریباً 15 درصد اندازه ماه می کند.
محققان علاوه بر این کشف، شواهدی یافتند که مواد موجود در گوشته (لایهای بین هسته ماه و پوسته آن)، همزمان با تکامل ماه به اطراف حرکت میکنند. این فرآیند میتواند توضیح دهد که چرا عناصر غنی از آهن در سطح ماه یافت میشوند، زیرا مواد گوشته به عنوان سنگهای آتشفشانی باقی مانده در پوسته ماه به سمت بالا منتقل میشوند. مواد موجود در این سنگ که خیلی متراکم بودند، سپس از طریق مواد پوسته سبک تر به مرز هسته و گوشته فرو می روند.
این یافتهها در نهایت ممکن است به حل معمای دیگری در مورد تکامل ماه کمک کند، یعنی چه چیزی باعث شد میدان مغناطیسی ماه، که زمانی ۱۰۰ برابر قویتر از زمین امروزی بود، تقریباً به طور کامل از بین برود.
نتایج یافته های این تیم 3 می(13 اردیبهشت) در مجله نیچر منتشر شد.