فناوری

رفع محدودیت‌های رهایش دارو

محققان با استفاده از نانوذرات مهندسی شده تلاش دارند محدودیت‌های موجود در مسیر تحویل دارو تا محل درد در بدن انسان و افزایش اثر دارو را با کمک حامل‌ها رفع کنند

به گزارش روز یکشنبه گروه علم و آموزش ایرنا از تارنمای biopharminternational، در تولید ترکیبات زیست‌دارویی، رهایش مواد دارویی یک عامل مهم برای دستیابی به اثر درمانی موفق است. با توجه به این نکته، مکانیسم تحویل دارونیاز به پیش‌بینی دارد از جمله سیستم‌های نوآورانه تحویل دارو که امروزه در حال توسعه هستند، نانوذرات بسیار موثر و امیدوارکننده بوده‌ است.

توسعه نانوذرات در سال‌های اخیر به طیف وسیعی از کاربردهای بالینی گسترش یافته است. نانوذرات برای پرداختن به محدودیت‌های ارائه شده توسط روش‌های درمانی و همچنین غلبه بر موانع بیولوژیکی ایجاد شده‌اند. کار در توسعه نانوذرات بر روش‌هایی برای بهینه‌سازی سیستم‌های تحویل دارو متمرکز شده است.

جان لوئیس مدیرعامل شرکت انتوس فارماکیوتیکالز (ENTOS Pharmaceuticals) در این زمینه گفت: رهایش ایمن و مؤثر محموله درمانی به بافت هدف با دُز بالینی مناسب برای تولید داروهای موفق صرف نظر از مسیر تجویز بسیار مهم است. مهندسی نانوذرات باید هدفمند باشد و براساس خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی محموله طراحی شود. اندازه بار و توانایی تحمل اصلاح شیمیایی تا حد زیادی بر نوع نانوذرات مورد استفاده در یک برنامه توسعه دارو تأثیر می‌گذارد.

وی اظهار داشت: علاوه بر این، پیچیدگی و هزینه تولید هم باید هنگام تهیه روش‌های درمانی جدید در نظر گرفته شود. برای به حداکثر رساندن موفقیت بالینی و تجاری، همه این عوامل باید در شروع فرآیند تولید دارو در نظر گرفته شوند

این محقق توضیح داد: بزرگ ترین مزایا و چالش‌های استفاده از نانوذرات به همراه طراحی یک سیستم تحویل نانوذرات وجود دارد که می‌تواند یک مولکول را با خیال راحت و کارآمد به بافت هدف مناسب تحویل دهد. علاوه بر این، طراحی نانوذراتی که نیازی به تولید پیچیده یا پرهزینه ندارند، چالش برانگیز است.

لوئیس ادامه داد: به‌عنوان مثال، بردارهای ویروسی سلول‌های هدف را با بازدهی بالا انتقال می‌دهند اما فقط می‌توانند برای تحویل دی ان ای (DNA) استفاده شوند، محدودیت ظرفیت بار داشته، می‌توانند هزینه زیادی ایجاد کنند و به دلیل ایمنی‌زایی نمی‌توان برای دوزهای مکرر از آنها استفاده کرد.

در حال حاضر نانوذرات لیپیدی که به بازار عرضه شده‌اند نیز محدودیت‌هایی دارند، لوئیس در این زمینه اظهار داشت: توزیع بیولوژیکی ضعیف به‌ویژه در دُزهای بالا و عدم کاربرد برای ارائه دی ان ای از جمله محدودیت‌های این فناوری است. برای پرداختن به چنین محدودیت‌هایی، شرکت انتوس فارماکیوتیکالز پلتفرم فناوری ایجاد کرده است که پروتئین‌های فیوژن ریز را با لیپیدها به خوبی تحمل می‌کند. رویکرد این شرکت بهترین ویژگی‌های بردارهای ویروسی و نانوذرات لیپیدی را برای ارائه فناوری‌های دی ان ای، آر ان ای یا ویرایش ژن ارائه می‌دهد.

نمایش بیشتر
نوشته های بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا