به نقل از اسپیس، بزرگترین تصویر دوربین انرژی تاریک که تصویری در اندازه ۱.۳ گیگاپیکسل است، منتشر شده است.
دوربین انرژی تاریک یک ابزار زمینی است که بر روی تلسکوپ ۴ متری ویکتور ام بلانکو در شیلی واقع شده و در ابتدا برای رصد کهکشان‌های دور به عنوان بخشی از پروژه بررسی انرژی تاریک و قدرت آن ساخته شد. برای رصد‌های دیگر نیز مانند تصویربرداری از کهکشان‌های کوتوله و ادغام کهکشان‌ها استفاده می‌شود.
این تصویر توده موج‌دار از رشته‌های گرد و غبار و پیچک‌های گازی که در صد سال نوری از فضا مانند توری ظریف کشیده شده‌اند و باقیمانده ابرنواختر ولا است را نشان می‌دهد. طبق گزارش‌های موجود، این ستاره پیش از انفجار در پایان چرخه زندگی خود، جرمی به اندازه حداقل هشت برابر خورشید ما داشته است.
دوربین انرژی تاریک یکی از قدرتمندترین ابزار‌های میدان وسیعی است که تا کنون ساخته شده و این تصویر از بقایای ابرنواختر ولا گواه توانایی‌های آن و در واقع بزرگترین تصویری است که تا به حال توسط این دوربین با اندازه ۱.۳ گیگاپیکسل (۱.۳ میلیارد پیکسل) منتشر شده است. باقیمانده ابرنواختر ولا سحابی است که حدود صد سال نوری وسعت دارد و از آنجایی که حدود هشتصد سال نوری از ما فاصله دارد، به این معنی است که بقایای ابرنواختر ولا ناحیه‌ای را در منظومه شمسی می‌پوشاند که ۲۰ برابر بزرگتر از قطر زاویه‌ای ماه کامل است.
بقایای ابرنواختر ولا نیزاز نظر نجومی به این دلیل که به ما نگاه خوبی به مراحل پایانی توسعه چنین بقایایی می‌دهد حائز اهمیت است. بقایای این ابرنواختر همچنین بینشی را در مورد چگونگی پراکندگی مواد منفجر شده توسط ابرنواختر‌ها در محیط بین ستاره‌ای، که غبار نازکی از گاز است که فضای بین ستاره‌ها را پر می‌کند، ارائه می‌دهد. موج ناشی از انفجار ستاره‌ای که بقایای ابرنواختر ولا را تشکیل داد، هنوز در حال گسترش به فضا است، جایی که با محیط بین ستاره‌ای برخورد کرده و آن را فشرده می‌کند و رشته‌ای ظریف را ایجاد می‌کند.
