به گزارش از «تِک‌اکسپلور»، این سلول باتری به تازگی در مقاله‌ای در نشریه «مواد پیشرفته» معرفی و توصیف شده است. کاربردهای احتمالی این باتری در زمینه‌های تشخیص بیماری، نظارت بر کیفیت غذا و ساخت رباتیک نرم قابل خوردن است.
این محققان به سرپرستی «ماریو کاریونی» در آزمایشگاه الکترونیک مولکولی در موسسه فناوری ایتالیا تمرکز خود را بر مطالعه و بررسی خصوصیات الکترونیکی مواد غذایی و محصولات جانبی آن قرار دادند تا بتوانند آنها را با مواد خوردنی ترکیب کرده و مواد الکترونیکی قابل بلعیدن جدید بسازند.
کاریونی در سال ۲۰۱۹ یک کمک مالی (grant) ۲ میلیون یورویی برای پروژه ELFO به منظور تحقیقات در زمینه مواد الکترونیکی خوردنی دریافت کرد.
مواد الکترونیکی خوردنی یک نوآوری جدید در حال رشد است که می‌تواند تاثیر زیادی بر تشخیص و درمان بیماری‌های دستگاه گوارش و همچنین نظارت بر کیفیت مواد غذایی داشته باشد. یکی از جالب‌ترین چالش ها در زمینه توسعه و ساخت سیستم‌های الکترونیک خوردنی در آینده، تامین منابع برق قابل خوردن است.
گروه تحقیقاتی موسسه فناوری ایتالیا برای این منظور از واکنش‌های «اُکسایس و کاهش» (redox) که در همه موجودات زنده روی می‌دهد الهام گرفتند و یک نوع باتری ابداع کردند که از «ریبوفلاوین» (ویتامین بی-۲ موجود در موادغذایی مانند مغز بادام) به عنوان «آند» و مکمل غذایی کورستین (quercetin) به عنوان «کاتد» استفاده می‌کند. در این باتری زغال فعال شده (charcoal) نیز برای افزایش رسانایی الکتریکی به کار رفته و الکترولیت آن نیز بر مبنای آب است.
این باتری با ۰.۶۵ ولت کار می‌کند. این ولتاژ پایین مشکلی در بدن ایجاد نخواهد کرد. همچنین جریانی به قدرت ۴۸ میکروآمپر (μA) برای مدت ۱۲ دقیقه در این باتری تولید می‌شود که این برق برای تامین انرژی مورد نیاز وسایل الکترونیکی کوچک مانند «ال ئی دی»های کم مصرف نیز برای مدتی محدود کافی است.
